دسته بندی کلی پورت USB

این کانکتورها استاندارد-A نامیده می شوند. آنها مسطح و مستطیل شکل هستند و به نوعی کانکتورهای اصلی USB هستند. USB-A رایج ترین کانکتور مورد استفاده است ولی به مرور جای خود را به انواع جدید تر از جمله Type-C می دهند. آنها تقریباً از هر نسخه Universal Serial Bus از USB1.1 تا USB3.0 پشتیبانی می کنند.




آنها در هر وسیله کامپیوتری مانند کنسول های بازی ویدیویی، سیستم های صوتی، DVR، DVD، Blu-ray و غیره استفاده می شوند.
آنها همچنین در انتهای کابل های متصل به دستگاه های USB مانند صفحه کلید USB، ماوس، جوی استیک و غیره یافت می شوند.
پلاگین های USB Type-A برای دستگاه های کوچکی که نیازی به کابل ندارند استفاده می شود. این پلاگین ها مستقیماً مانند یک درایو فلش در دستگاه گذرگاه سریال جهانی ادغام می شوند.

USB-B یا پرینتری

این اتصالات استاندارد B نامیده می شوند. این ها مربعی شکل هستند و معمولاً یا برآمدگی مربع بزرگی دارند یا در قسمت بالایی آنها کمی گرد می شوند. مانند USB-A، اینها نیز در هر نسخه Universal Serial Bus پشتیبانی می شوند. با این حال، نوع دوم USB-B به نام Powered-B وجود دارد که فقط در USB 3.0 پشتیبانی می شود.



ما اغلب آن ها را در اسکنرها و چاپگرها می بینیم همچنین در درایوهای فلاپی، درایوهای نوری، هارد دیسک ها و سایر دستگاه های ذخیره سازی خارجی استفاده می شود.
در یک سر کابل های USB A/B در جایی که نوع A در درگاه نوع A در میزبان و نوع B در دستگاه گیرنده نوع B مانند چاپگر، اسکنر و غیره قرار می گیرد، استفاده می شود.
سازگاری: کانکتورهای نوع B در USB 1.1 و 2.0 یکسان هستند با این حال، USB-B 3.0 شکل متفاوتی دارد و از این رو با نسخه های قبل سازگاری ندارند.
به عبارت ساده، دوشاخه های نوع B 1.1 و 2.0 با پریزهای 3.0 سازگار هستند، اما شاخه های 3.0 با پریزهای 1.1 و 2.0 سازگار نیستند. این به این دلیل است که USB Type B 3.0 به جای چهار پین معمولی موجود در نسخه های 1.1 و 2.0، 9 پین دارد. این پین‌های اضافی امکان انتقال سریع‌تر داده‌ها را فراهم می‌کند.

USB-C

کانکتور USB Type C کوچک و نازک است، با شکل نامتقارن و ظاهر بیضی شکل. از نظر ظاهری بیشتر از نوع A و B متفاوت است. یکی از تفاوت های اصلی این است که قابل برگشت است.
Type-C از USB 2.0 پشتیبانی می کند. نسخه های 3.0. 3.1 و 3.2 با یک کابل 24 پین ارائه می شود که می تواند ویدئوها و داده ها را با سرعت 10 گیگابیت بر ثانیه رد و بدل کند و تا 100 وات قدرت را تامین کند. بنابراین، ما می توانیم از آن برای اتصال وسایل جانبی، انتقال داده ها از یک دستگاه به دستگاه دیگر و شارژ دستگاه های پرقدرت استفاده کنیم. کابل استاندارد نوع C در هر دو طرف دارای USB C است، اما مبدل‌های نوع C به نوع A وجود دارد که می‌توان از آنها برای شارژ دستگاه نوع C یا انتقال داده از طریق پورت Type-A استفاده کرد.




Mini USB

Mini USB A و B نسخه های بسیار کوچکتر کانکتورهای نوع A و B هستند. آنها در دستگاه های کوچکتر برای حفظ فضا مانند کنترلرهای بازی، تلفن های همراه، دوربین های قابل حمل و غیره استفاده می شوند. آنها در نوع چهار پین و پنج پین هستند و فقط در سرعت های USB 1.1 و 2.0 موجود هستند.




Micro USB

Micro USB های A و B نیز برای به حداقل رساندن فضا در دستگاه ها استفاده می شوند. این پورت ها معمولاً در دستگاه هایی مانند تبلت ها، کنترلرهای بازی و گوشی های هوشمند در دسترس هستند. آنها در دو پیکربندی هستند، یکی برای USB 2.0 و دیگری برای USB 3.0 و بالاتر.



Lightning

کانکتور لایتنینگ اغلب با دستگاه های اپل جفت شده است. این کانکتور در سال 2012 با آیفون 5 به وجود آمد و یک روش استاندارد برای شارژ و اتصال آنها به دستگاه های مختلف دیگر بوده است.
این دستگاه دارای یک کانکتور Type-A در یک طرف و یک کانکتور لایتنینگ نازک در طرف دیگر است که تقریباً 80٪ کوچکتر از کانکتور 30 ​​پین اپل است. و درست مانند کابل نوع C، کاملاً برگشت پذیر است.
در کنار شارژ دستگاه، می توانید از آن برای آپلود و دانلود فیلم، عکس، موسیقی، فیلم و … نیز استفاده کنید.



دسته بندی پورت های USB بر اساس سرعت

USB 1.0
USB 1.0 در ژانویه 1996 با سرعت داده محدود راه اندازی شد. حداکثر سرعتی که می توانست به دست آورد 1.5 مگابیت بر ثانیه بود و نمی توانست کابل های توسعه را در خود جای دهد. محدودیت قدرت و بسیاری مسائل دیگر بر میزان انطباق آن تأثیر منفی گذاشت.

USB 2.0
در سال 2001، USB 2.0 به وجود آمد. طراحی آن، طراحی USB 1.0 را از نظر محدوده پهنای باند کم و سرعت کامل حفظ کرد. با این حال، می تواند سرعت 480 مگابیت بر ثانیه را ارائه دهد و چندین بار بهبود یابد.
به عنوان مثال، Mini USB A و B همراه با USB on-the-go و شارژرهای اختصاصی راه اندازی شدند. جریان 1.5 آمپری فرآیند شارژ دستگاه را سرعت بخشید و USB 2.0 را بسیار محبوب کرد.

USB 3.0
USB 3.0 در سال 2010-2011 با پیشرفت های قابل توجه بسیاری وارد بازار شد. سریع ترین انتقال داده، توان خروجی بالا و مصرف انرژی کمتر را ارائه می دهد. همچنین با حداکثر سرعت انتقال 5.0 گیگابیت بر ثانیه عرضه شد.



USB 3.1
در سال 2013، به روز رسانی در USB 3.0 به نام 3.1 منتشر شد. این به دو نسخه Gen 1 و Gen 2 تقسیم شد که از نظر سرعت متمایز شدند. Gen 1 متکی به مشخصات SuperSpeed ​​USB 3.0 اصلی با حداکثر سرعت 5 گیگابیت بر ثانیه بود.
نسل 2 دارای SuperSpeed+ بود که به آن اجازه می دهد حداکثر سرعت 10 گیگابیت بر ثانیه داشته باشد. سرعت Gen 2 به نقطه فروش اصلی آن تبدیل شد.

USB 3.2
در سال 2017، USB 3.2 با سرعت SuperSpeed ​​حداکثر 20 گیگابیت بر ثانیه عرضه شد. البته این سرعت زمانی میسر خواهد بود که طول کابل کمتر از 1 متر باشد. رابط USB 3.2 از همان تکنیک های انتقال فایل USB 3.1 استفاده میکند با این تفات که در این نوع رابط بر خلاف USB 3.1 از هر چهار سیم داخل کابل برای انتقال داده استفاده میکند همانند رابط های ساخت کمپانی های اپل و اینتل.از دیگر پیشرفت های USB 3.2 ، سرعت انتقال داده ها از طریق هاب ها و کانکتورها است. یعنی زمانی که با استفاده از هاب دو وسیله USB به یک پورت متصل شود و به هر دوی آنها اطلاعاتی ارسال شود، سرعت افت نخواهد کرد و با همان سرعت انتقال یک پورت اطلاعات فرستاده خواهند شد.



USB 4
در سال 2019، USB 4.0 با Thunderbolt 3 و SuperSpeed+ با حداکثر سرعت 40 گیگابیت بر ثانیه عرضه شد. برای رسیدن به این سرعت، آنها باید از کابل های Gen 3 کوتاهتر از 0.8 متر استفاده کنند. همچنین از DisplayPort 2.0 که برای وضوح 8K استفاده می شود پشتیبانی می کند. USB4 از برخی و نه همه دستگاه های Thunderbolt 3 پشتیبانی می کند و فقط از کانکتور نوع C استفاده می کند.
همچنین از فرآیند تونل سازی پروتکل برای ارسال بسته های PCIe، DisplayPort و USB به طور همزمان و تخصیص پهنای باند بر اساس آن استفاده می کند. بنابراین، اگر ویدیوی 1080p که در حال تماشای آن هستید، تنها به 20 درصد از پهنای باند نیاز دارد، 80 درصد دیگر را آزاد می کند و می توانید از آن برای انتقال فایل ها با استفاده از یک SSD خارجی استفاده کنید که می تواند از طریق PCIe یا پروتکل USB کار کند.



USB 4 2.0
نسل دوم USB 4 دوباره پهنای باند را دو برابر می کند و به 80 گیگابیت در ثانیه می رساند. علاوه بر پهنای باند بالاتر، انتقال توان نیز بهبود یافته است که امکان سطوح بالاتری از عملکرد داده ها را فراهم می کند.

معرفی رنگ بندی پورت های USB

سفید: سوکت های سفید USB 1 برای اکثر خوانندگان آشنا هستند. با این حال، باید گفت که آنها قبلا سیاه بوده اند. با 1.5 مگابیت در ثانیه، مدل های اول واقعاً فقط برای ماوس و صفحه کلید مناسب بودند.
مشکی: سوکت های به رنگ مشکی مختص پورت های USB 2.0 می باشد.
آبی: این رنگ نشانگر پورت USB 3.0 می باشد.
بنفش و سبز آبی: این رنگ ها شاخصه پورت USB 3.1 GEN1 می باشد.
قرمز: هنگامی که یک پورت USB قرمز است، نشان می دهد که پورت USB 3.2 است و گاهی USB 3.1 GEN2
زرد: پورت USB زرد نوع خاصی از پورت USB موجود در مادربرد است که نشان می دهد یک پورت همیشه روشن است. این پورت USB می تواند یک پورت USB 2.0 یا حتی یک پورت USB 3.0 باشد.
سبز: پورت هایی که از فناوری شارژ سریع کوالکام پشتیبانی می کنند معمولاً سبز رنگ هستند. این نسخه از پورت در هر دو نوع USB نوع A و B وجود دارد.



یک نوع USB نیز در بازار وجود دارد که به رنگ قرمز، زرد یا نارنجی است. این به اصطلاح کانکتور خواب و شارژ است. این یک استاندارد معمولی و شناخته شده USB نیست. فقط در پورت های USB یافت می شود. این رنگ نشان می دهد که پورت از شارژ با جریان بالا پشتیبانی می کند یا به شما امکان می دهد دستگاه های الکترونیکی خود را با لپ تاپ خود در حالت خواب بدون روشن کردن آن روشن کنید.